BEN ŞİMDİ KİME KIZAYIM?

Eskiden çok sorgulardım kime kızmalı diye.Her daim, her olaydan sonra çevremdekilerle birlikte aldım beni ortamıza, en ağır şekilde azarladım.

Hayatıma bir şekilde birkaç kişi dahil olmaya çalıştı. Bir şekilde bir yerden tutunmaya çalıştılar.Tam tutacakken ellerini kayıp gittiler ve çevremdeki herkes ve ben yine beni suçladık.Soğuksun dedik, yok öylesin dedik, hepimiz birşey söyledik.

Ceza hep bir şekilde bana kesildi. Bir yerde yanlış birşey olduğunu hissediyor ama adını koyamıyordum.

Nasıl daha sıcak davranabilirim? Nasıl daha samimi olabilirim?Yok arkadaş, bir yolunu bulamadım. Bu süreçte pek çok soru sordum kendime, pek çok kitap okudum. Dedim ki; “Belki kişisel olarak gelişmem lazım” Belki ben de bir eksiklik vardı.Baktım bunlar da bir çözüm değil.”Kendime kızmakta haksız mıyım acaba?” soruları kafamı kurcaladı. Ama acaba davranışsal olarakta değil, başka bir yerde mi hata yapıyordum? Bulamıyordum.

Ve zamanla insan büyüyor ya, olgunlaşıyor ya, bakış açıları genişliyor ya, farklı bir yönden gördüm olayı.

Ben çok safmışım.

Şimdi düşünüyorum da,
Bir ömür sevecek adam bir anı riske atmaz, ben onlarla hiç bir anımı hiçe saymamıştım oysa!

Delice seven adam, bir öyle bir böyle olmaz, dün neyse bugünde yarında o’dur. Adam gibi durur karşında hatta yanında her anında.Senin hayatının bir parçası olan adam utanmaz hislerini dile dökmekten, öyle ya da böyle eline yüzüne bulaştırmaz, sana kendini bir çöp gibi değersiz bir varlık gibi hissettirmez, eksiğin olup olmadığını sorgulatmaz!Bırakmaz hiç peşini, gitmene asla izin vermez, soğumayı geç, hergün aşık eder kendine.

Yani ben onlara kızmam, boşuna almışım günahlarını. Ben kendime kızarım, aşka layık gördüğüm erkeklere kızarım.

Ama öğrendim ya artık her erkek adam değilmiş!

Yine de pişman değilim, hepsi bir şekilde bir şey öğretti saf kalbime…

Maalesef yeni sevgi düzeni bu!

Artık kalp değil, aklını kullanacaksın severken.

Çünkü ben hep ait olmadığım bir dönemde yaşadım. Hep yaşayamayacağım bir hayali büyüttüm içimde. Saf sevginin ve kalbin başrol oynadığı bir hayat…

Her adam sevilmeye, değer verilmeye layık değilmiş.P.S: Ne dolmuşum yine=)

Müge…