HİÇ BIRAKMA BENİ!

Geçmiş belki de her zamankinden daha çok peşimde…

Bırakmıyor!
Kurtulmak istedikçe daha çok yapışıyor yakama!
Kurtulmak istediğim hisler,
Hayallerim, düşlerim…

Bitmesi için bunların yalvarıyor, rüyalarıma sarılıyorum…

Sizi bilmem ama ben rüyalara, özellikle bazı gördüğüm rüyalara çok inanırım.
Şu ana kadar hiç güvenimi boşa çıkarmadılar. Gördüklerimin birçoğunu yaşadım. Belki inanmayacaksınız ama yaşadım. O yüzden hayat beni gerdiği ve mutsuz hissettirdiği zaman daha çok uyumak isterim. Çünkü rüyalarım bir şekilde bu anların geçeceğini ve güzel haberleri müjdelerler.

Bu aralar herşeyden daha çok sorguluyorum hayatımı, ne istediğimi, nereye gittiğimi…

Bunları bulamadığım içinde hırçınlaşıyor, çekilmez lanet bir tip oluyor, çevremi daha çok geriyor, daha çok üzüyorum, farkındayım!

Aşk desen hani oradan kurtarayım, huzuru öyle bulayım diyorum. Onda da yalnız kalmamak için değil, huzur bulacağım birini aradığım için sanırım sıkıntı yaşıyorum. Çevreme bakıyorum, bir hevesle, bir aceleyle başlayan herşey ya kısa ömürlü oluyor ya da onun adı aşk değil kavga oluyor, o da zamanla nefrete dönüyor.

Aşk ya da bir sevgili bulmak o kadar da zor değil aslında, kimyanın tutacağı en nefret ettiğin şeyleri bile gözardı etmeni sağlayacak birini bulmak zor olan…

Onun için durumumun neden böyle olduğunun da farkındayım. Ama artık gerçekten çok merak ediyorum. Bu daha ne kadar böyle devam edecek?

Diye sorarken, rüyalarım girdi yine devreye…
Etrafımdan biriydi. Tanıdığım biriydi. Bana doğru yürüyordu, önce elimden tuttu, eğildi, “ben varım artık” dedi.
Sanırım babamdan sonra ilk defa bu kadar güvendim. Halbuki rüya değil mi? Ama insan gerçek bir duyguyu hayalde olsa rüyada olsa kalbinden hissedebiliyor ve “işte bunu arıyordum” diyorsun…

Sonra sarıldı bana “demek bundan sonra hayatı sana ben öğreteceğim, herşeyin ilkini benle yaşayacaksın” dedi. Yüzüne baktım, gülüyordu.

Ben hayatımda bu kadar huzurlu kalktığımı hatırlamıyorum. Sadece birkaç saniyede bir insan, bir insanın bir gününü hayata bakışını değiştirebilir mi? Değiştirebiliyormuş…

Uyandığıma o kadar üzüldüm ki, bir daha uyumak için çabaladım ama olmadı, göremedim onu. Ama artık kaç saniye ise o bile huzur vermeye, içimdeki sesleri susturmaya, endişemi gidermeye yetti.

Bakalım, ilerleyen zamanda ne olacak?
Çok merak ediyorum…

Ama içimden bir ses “bu iş olacak, gerçekleşecek” diyor.

P.S: Ama gördüğüm isim bende soğuk duş etkisi yaratmadı değil. Şok oldum! Neyse… Sanırım artık en kısa zamanda haberlerimi alırsınız 😉