ANA SAYFA2012Ekim12Herşeye rağmen hayatta kal! Düşünce Defteri Herşeye rağmen hayatta kal! Yazarak rahatlarım ben, uzun zamandır içim çok doluydu, resmen kabuğuma çekildim… Bu hayatta seni en çok “Hayatta yapmaz!” dediklerin vurur! Ama öyle böyle vurmak değil, Darmadağın ederler, Sadece ne olduğunu anlaman aylarını alır… Kabullenemezsin, “Yok, olamaz, o hatalı değil!” Bir suçlu olacak ya, onun sen olduğu, sana ve ona göre apaçık ortadadır, Kendine dönersin, “Benim hatam” dersin, Ama zamanla aslında döner bakarsın, Hatalı sen değilsin! Kimseye anlatamazsın, çünkü kimse ondan yakın değildir. Kimseye o kadar açık ve net ifade etmemişsindir kendini. Kimse seni, onun kadar iyi tanımaz, Kimse anlamaz! Kelimelerle tarif edilecek bir duygu değil, Hani bir yara vardır, baktığında bile canın acır, böyle her yerin karıncalanır için çekilir, Hem de en güzel yerindedir vücudunun kendine şunu sorarsın “Neden oldu? Neden buraya oldu?” Karabasan gibi çöker, nefes alamazsın, her yer dar gelir, evden çıkarsın, Kocaman yerlere gidersin, uçsuz bucaksız ufka bakarsın, Yok işte! Daha ferahı yok, Ama aslında sen düşüncelerinde Sen yanıtını aradığın sorularında Boğulursun! Hayatımda bugüne kadar yaşadığım en büyük acıdan sonra demiştim ki; “Bundan sonra beni hiçbir şey üzemez!” Ama çok büyük konuşmuşum, çok! Büyüklerimden biri geçenlerde benim derdimden çok uzak bir konu hakkında; “Su akıp yolunu buluyor” dedi. Üzerine düşündüm, evet gerçekten öyle, olayın içindeyken sanki hiç bitmeyecek, sanki o zaman hiç geçmeyecek, sanki bunu bir tek sen yaşamışsın gibi hissediyorsun. Pek çok şey öğretti hayat bana, Çok zorladı, Çok hırpaladı! Sonra, Okul yıllarını hatırladım… O zamanlar bize zor gelen derslerin hepsi, okul bittikten sonra bir o kadar kolay gelir ya, İşte hayatta öyle… Baktım evet geçmez, atlatamam dediğim her şey yolunu bulmuş, O yaralar kapanmış, Hatta birçoğu iyileşmiş… Ama şunu öğrendim, En yakınında olsa, iyice tanımadan tüm iyi niyetinle tüm anahtarlarını verme ellerine, Güven öyle kolay inşa edilen bir şey değilmiş, Kolay inşa edilmez ama anında yıkılırmış! Herkese, her şeye rağmen, kendin için hayatta kal! Öç alma, kin duyma, bunlar aptal insanlar için, Takılma, sen yoluna devam et! Ama yaşadıklarından ders alarak, Bencilce değil! Herkesin sınavı kendine göre zor, Herkesin sınavı farklı, Herkesin sınav tarihi de farklı… Ara ara dön bak, en zor zamanlarında yanında olanlara, Onları yanından hiç ayırma, Anlamayacak insana kendini savunma, Şüphenin panzehiri yok! Kendini sakın ezdirme, Ama sakın! Ne sen, ne o kaybetmiştir, Sadece yollarınız ayrılmıştır, Ve sen bunları düşünürken, Aslında bambaşka ve yepyeni bir hayatın kapıları aralanmış, Ve sen çoktan içeri girmişsindir, Unutma! Bu hayatta seni en çok “Hayatta yapmaz!” dediklerin vurur! Tüm bunların sonunda ne kimseye öfkem var, ne kimseden öç alma girişimlerim, Ben belki de hayatımda üçüncü kez uzun zaman sonra deliler gibi ağladım, Sadece çok üzüldüm, Yine de herkes için en güzeli, en hayırlısı olsun, Daha çok mutlu olsunlar… Bir tek dileğim var, Sadece bir gün sadece bir gün, Yaptıkları şeyin yanlış olduklarını anlamaları… Ama hala şunu sorar, yanıt arar, bulamam? Biz bu dünyada neyi paylaşamıyoruz, neden hala sürekli, açık arayıp, yaralamaya, öldürmeye çalışıyoruz? Bilen varsa bana da yardım edebilir… Böyle zamanlarda basit ama bir şarkı bana güç verir, tabir-i caizse gaza getirir… [youtube http://www.youtube.com/watch?v=Wmc8bQoL-J0&w=640&h=360] @mugztheblogger 2007 senesinde Ayazağa Işık Lisesi ve ardından 2011 senesinde İstanbul Bilgi Üniversitesi Uluslararası İlişkiler bölümü mezunu olan Mugz yarışmaya, yazmayı çok sevme kontenjanından katılıyor. MugzTheBlogger; hayat, aşk, kariyer ve daha birçok konuda yazıları ile sizinle buluşuyor. Yazıyı Paylaş Önceki YazıKışa en uygun dekorasyon tarzı! Sonraki YazıHepimiz korkağız! 12 Ekim 2012
Herşeye rağmen hayatta kal!